Gazel 67

Metin: 
Lâhza lâhza lebin anıp edicek efganlar
Katre katre sacılır ddelerimden kanlar
Katre katre deme kandır ki çıkar çeşmimden
Dem-be-dem gönlüm oduyla eriyen peykânlar
Kaşların yayına meyl eyleyeli cân ü günül
Dün ü gün ben bilirim kim ne çekerler anlar
Açma kâkül girihin başın için görme revâ
Ki perişân olalar bir nice ser-gerdanlar
Yel değer zülfüne yâ koymayıp öz hâli ile
Gezdirirler anı elden ele her dem canlar
Eyle uşşâka cefâlar ki vefâlar göresin
Sanma kim zâyi’ olur eyledin ihsanlar
Sorma zühhâda Fuzûlî reh ü resmin aşkın
Ne bilirler revîş-i ehl-i hıred nâ-danlar
Vezin: 
Fâîlâtün Fâîlâtün Fâîlâtün Fâîlün
Osmanlıca: 

Lehze-lehze lebin anıb edicek efkanlar,
Ketre-ketre saçılır didelerimden kanlar. 
Ketre-ketre deme kandır ki, çıhar çeşmimden
Dembedem könlüm odile eriyen peykanlar. 
Kaşların yayine meyl eyleyeli canü könül,
Dünü gün men bilirem kim, ne çekirler anlar. 
Açma kakil girehin, başın üçün görme reva
Ki, perişan olalar, bir neçe sergerdanlar. 
Yel deger zülfüne, ya koymayıb öz hali ile,
Gezdirerler onu elden-ele her dem canlar. 
Eyle üşşake cefaler ki, vefaler göresen,
Sanma kim, zaye’ olur eyledigin ehsanlar. 
Sorma zöhhade, Füzuli, rehü resmin eşkin,
Ne bilirler revişi-ehli-hired nadanlar!