Gazel 74

Metin: 
Seyr kıl gör kim gül-istânın ne âb ü tâbı var
Her taraf bin serv-i ser sebz ü gül-i sîrâbı var
Pençe-i berg-i çenâr etmiş müheyyâ şâneler
Anlamış gûyâ ki sünbül kâkülün tâbı var
Râhat için ferş salmış sebze-i ter gül-şene
Nergisin görmüş güzün mahmûr sanmış hâbı var
Bulunur her derde istersen gül-istanda devâ
Hokkasında goncenin san kim şifâ cüllâbı var
Gâlip olmuş halka zevk-i seyr-i gül-şen gâlibâ
Çekmeğe halkı benefşe zülfünün kullâbı var
Ger Fuzûlî meyl-i gül-zâr etse fasl-i gül n’ola
Ayş için hûn-âbe-i dilden şarâb-i nâbı var
Vezin: 
Fâilâtûn Fâilâtûn Fâilâtûn Fâilün
Osmanlıca: 

Seyr kıl, gör kim, gülüstanın ne abü tabı var,
Her teref min servi-sersebzü güli-sirabı var. 
Penceyi-bergi-çinar etmiş müheyya şaneler,
Anlamış guya ki, sünbül kakilinin tabı var. 
Rahet içün ferş salmış mebzeyi-ter gülşene,
Nergisin görmüş gözün mehmur, sanmış habı var. 
Bulunur her derde istersen, gülüstanda deva,
Hökkesinde könçenin guya şefa cüllabı var. 
Güldü gül, açıldı nergis, lale doldu jaleden,
Ey hoş ol kim, işretü eyş etmeye esbabı var. 
Kalib olmuş helke zevki-seyri-gülşen, guiya
Çekmeye helki benefşe zülfünün küllabı var. 
Ger Füzuli meyli-gülzar etse fesli-gül, nola
Eyş üçün hunabeyi-dilden şerabi-nabı var.