Gazel 75

Metin: 
Bende Mecnun’dan fuzun âşıklık isti’dadı var
Âşık-i sâdık benim Mecnûn’un ancak adı var
N’ola kan dökmekte mâhir olsa çeşmim merdümi
Nutfe-i Kâbil’dir ü gamzen kimi üstâdı var
Kıl tefâtur kim senin hem var ben tek âşıkın
Leyli’Nin Mecnûn’ı Şîrîn’in eger Ferhâd’ı var
Ehl-i temkînim beni benzetme ey gül bülbüle
Derde yok sabrı anın her lâhza bin feryâdı var
Öyle bed-hâlim ki ahvâlim görende şâd olur
Her kim bu sahranın güzer-gehlerde çok sayyâdı var
Ey Fuzûlî aşk men’in kılma nâsihten kabûl
Akl tedbîrdir ol sanma ki bir bünyâdı var
Vezin: 
Fâilâtûn Fâilâtûn Fâilâtûn Fâilün
Osmanlıca: 

Birinci versiyon:
(Fahir İz'in "Eski Türk Edebiyatında Nazım" kitabından. Bize ulaştıran M. Sadık Özkan Bey'e teşekkür ederiz.)
مندە مجنوندن فزون عاشقلیغ استعدادی وار
عاشق صادق منم مجنونك آنجق آدی وار

نولە قان توكمكدە ماهر اولسە چشمك مردمی
نطفۀ قابل دورور غمزك كیمی استادی وار

قیل تفاخر كم سنك هم وار منم تك عاشقك
لیلی نك مجنونی شیرینك اكر فرهادی وار

اهل تمكینم منی بكزتمە ای كل بلبله
دردە یوخ صبری آنك هر لحظه میك فریادی وار

ایله بدحالم كە احوالم كورندە شاد اولور
هر كیمك كیم دور جورندن دل ناشادی وار

كزمە ای كوكلم قوش غافل فضای عشقدە
كیم بو صحرانك كزركاهندە چوخ صیادی وار

ای فضولی عشق منعن قیلمە ناصحدن قبول
عقل تدبیری دور اول صانمە كە بر بنیادی وار 

İkinci versiyon (Resimdeki):
بندە مجنوندن فزون عاشقلق استعدادی وار
عاشق صادق بنم مجنونك انجق آدی وار

نولە قان دوكمكدە ماهر اولسە چشمم مردمی
نطفۀ قابلدرر غمزەك كبی استادی وار

قیل تفاخر كیم سنك هم وار بن تك عاشقك
لیلی نك مجنونی شرینك اكر فرهادی وار

اهل تمكینم بنی بكزتمە ای كل بلبله
دردە یوق صبری آنك هر لحظ بیك فریادی وار

اویله بدحالم كە احوالم كورندە شاد اولور
هر كیمك كیم دور جورندن دل ناشادی وار

كزمە ای كوكلم قوشی غافل فضای عشقدە
كیم بو صحرانك كزركاهندە چوق صیادی وار

ای فضولی عشق منعن قیلمە ناصحدن قبول
عقل تدبیریدر اول صانمە كە بر بنیادی وار

Mende Mecnundan füzun aşiklik iste’dadı var,
Aşiki-sadik menem, Mecnunun ancak adı var. 
Nola kan tökmekde mahir olsa çeşmim merdümi,
Nütfeyi-kabildürür, kemzen kimi ustadı var. 
Kıl tefahür kim, senin hem var men tek aşikin,
Leylinin Mecnunu, Şirinin eger Ferhadı var. 
Ehli-temkinem, meni benzetme, ey gül, bülbüle,
Derde yoh sebri onun, her lehze min feryadı var. 
Öyle bedhalem kim, ehvalım görende şad olur,
Her kimin kim, devr cevründen dili-naşadı var. 
Gezme, ey könlüm kuşu, kafil fezayi-eşkde
Kim, bu sehranın güzergehlerde çoh seyyadı var. 
Ey Füzuli, eşk men’in kılma nasehden kebul,
Ekl tedbiridir ol, sanma ki, bir bünyadı var.