Gazel 80

Metin: 
Demiş her gonceye âşıklığım râzın sabâ derler
El ağzın tutmak olmaz korkarım ey gül sana derler
Esîr-i derd-i aşk umest-i câm-i hüsn çok ammâ
Biziz meşhûr olan Leylî sana Mecnûn bana derler
Senin mihr ü vefâ gösterdiğin ağyâra çok gördüm
Galattır kim seni bî-mihr okurlar bî-vefâ derler
Sana dreler büt-i çin zülfüne zünnâr söylerler
Zihî imânı yoklar küfr söylerler hatâ derler
Bana derlerdi evvel bir melektir sevdiğin hâlâ
Görenler ben fakiri gökten inmiş bir belâ derler
Mariz-i âşk akd-i zülfün eyler ârzû zirâ
Mu’alicler bu mühlik derde müşkildir devâ derler
Fuzûlî âşıka derker olar kim terk-i aşk eyle
Demezler mi hatâ tağyîr kıl hükm-i kazâ derler
Vezin: 
Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün
Osmanlıca: 

Demiş her könçeye aşikligim razın seba derler,
El ağızın tutmak olmaz, korhuram, ey gül, sana derler. 
Esiri-derdi-eşkü mesti-cami-hüsn çoh emma
Bizüz meşhur olan, Leyli sene, Mecnun mana derler. 
Senin mehrü vefa gösterdigin eğyare çoh gördüm,
Keletdir kim, seni bimehr ohurlar, bivefa derler. 
Sene derler büti-Çin, zülfüne zünnar söylerler,
Zehi imanı yohlar küff söylerler, heta derler. 
Mene derlerdi evvel: bir melekdir sevdigin, hala
Görenler, men fekire göyden enmiş bir bela, derler. 
Merizi-eşk ikdi-zülfün eyler arizu, zira
Müalicler bu mühlik derde müşkildir deva derler. 
Füzuli, aşike onlar ki, derler terki-eşk eyle,
Demezlermi heta, teğyir kıl hökmi-keza, derler.