Gazel 9

Metin: 
Riştedir cismim ki devr-i çerh vermiş tâb ana
Merdüm-i çeşmim düzer her dem dür-i sîrâb ana
Sâye-i zülfün şebistânındadır şem’i ruhun
Nice yetsin kadr ile hur-şid-i âlem-tâb ana
Dürd-i mey tek garka-i hûn-âbe gördüm gönlüme
Gör ne geldi başına n’itti şarâb-i nâb ana
Kâmet-i ham birle bir ehl-i kerâmettir kaşın
Sâkiyâ çok etme teklif-i şarâb-i nâb ana
Derd dürdüdir safâ-bahş-i harîf-i bezm-i aşk
Sâkiyâ çok etme teklif-i şarâb-i nâb ana
Çeşmini ehl-i nazar kasdına ta’yîn eyleyen
Tîr-i gamzenden müheyyâ eylemiş esbâb ana
Terlemiş ruhsâr ile hublar açarlar gönlümü
Gör ne gül-şendir ki âteşten verirler âb ana
Silk-i ehl-i hâle çekmiş zâhidi eşk-i riyâ
Mis kimi kim sîm kadrin bildirir sîm -âb ana
Ey Fuzûlî kalmamış gavga-yi Mecnûn’dan eser
Gâlıbâ efsâne-i Leylî getirmiş hâb ana
Vezin: 
Fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lün
Osmanlıca: 

Riştedir cismim ki, devri-çerh vermiş tab ona,
Merdümi-çeşmim düzer her dem düri-sirab ona. 
Sayeyi-zülfün şebistanındadır şem’i-rühün,
Nece yetsin kedr ile hurşidi-alemtab ona? 
Dürdi-mey tek ğerkeyi-hunae gördüm könlümü,
Gör ne geldi başına, netdi şerabi-nab ona. 
Kameti-hem birle bir ehli-kerametdir kaşın,
Daş olur, elbette, ger baş egmese mehrab ona. 
Çeşmini ehli-nezer kesdine te’yin eyleyen,
Nazü kemzenden müheyya eylemiş esbab ona. 
Terlemiş rühsar ile hublar açarlar könlümü,
Gör ne gülşendir ki, ateşden vererler ab ona. 
Silki-ehli-hale çekmiş zahidi eşki-riya,
Mis kimi kim, sim kedrin buldurur simab ona. 
Ey Füzuli, kalmamış kovğayi-Mecnundan eser,
Kaliba, efsaneyi-eşkin getirmiş hab ona.