MANZÛME-İ HASB-İ HAL VE SİTAYİŞ-İ SEYYİD MEHMED GÂZİ

Metin: 
Ben kimim bir fakir ü bî-ser ü pâ
Kem-terin bende vü kemîne gedâ
Sâyir-i kâr-gâh-i sabr ü sükûn
Sâlik-i şâh-râh-i fakr ü fenâ
Ne mizacımda irtikâb-i gurûr
Ne fi’âlim de ihtimâl-i riyâ
Künç-i uzlette fakr u fâ-ka ile
Olmuşum öyle mahv kim meselaâ
Merkez-i hâki etse zîr ü zeber
Bulamaz gerdimi nesîm-i sabâ
Azl kılmış beni amellerden
Âmil-i kâr-hâne-i dünyâ
Kılmazam kâr ü bâr-i âleme meyl
Çekmezem azl ü nasb için kâvga
Bana vermiş cihân kamu fakrin
N’ola etsem cihâna istiğnâ
Âlim-i uzletin yeganesiyim
Kâf’dan Kâf’a yok bana hemtâ
Sûretim fakr ü sîretim mün’im
Hey’etim mur ü himmetim ankâ
Rif’at-i kadrim iltifât etmez
Ger Süleyman kılarsa arz-i atâ
Fâni-i mutlakım kabûl etmen
Mihnet-i Hızr ile Zülâ-i Bekâ
Demezem vahşiyim tabî’at ile
Tâlib-i zevk-i sohbetim ammâ
Bir diyâr içreyim ki halkından
Eylemez hiç kim bana pervâ
Kimse yok derdim eylesem izhâr
Eyleyem andan iltimas-i deva
Lâ’l veş taş içindedir vatanım
Gül kimi hârı kılmışım me’vâ
Dün bu hâl içre mahv-i hayret iken
Geldi bir kâsıd ü getirdi bana
Bir aceb nâme-i ferah-te’sir
Mahz-i hüsn-i ibâret ü imlâ
Zâhiri dil-pezîr ü feyz-resân
Bâtını zevk-bahş u rûh feza
Nakş-i hattında eltafi sûret
Tarz-i lâfzında aşref-i ma’nâ
Cilve-gâh-i nazarda her lâfzı
Bir perî-i peyker ü melek-sîmâ
İşve vü şîve vü kirişme ile
Dil edr sayd u akl eder yağma
Fehm kıldıkta hüsn-i mazmunûn
Kıldım anda surûrlar peydâ
Bendeyi lutf birle yâd etmiş
Hazrei Seyyid-i huceste-likâ
Ol felek-kadr kim ana vermiş
Hazret-i Hak kemâl-i sıdk u safâ
Zât-i pâki cem’-i âlemden
Şeref-i rütbe ile müstesnâ
Feyz-i ilm-i ifâde-i beşeri
Ana ervâh-u kudsten ilkâ
Aslıdır nûr-i pâk-i Mustafavî
Hükmüdür revnak-i serîr-i kazâ
İlmidir ba’is-i refahet-i halk
Fi’lidir mucib-i rızâ-yi Hudâ
Az olur bir arada cem olmak
Hükm ü’ilm ü hilm ü cûd ü sehâ
Azzemallahu kadruhü’l-âli
Refe’allahu sânehu’l-a’lâ
Zeyedallahu izz ü ref’atihi
Neffezallahu hükmühu ebedâ
Ey kaza-hükm kim müyesserdir
Zâtına iktidâr-i izz ü alâ
Gül-i gül-zâr-i ıtret-i Nebevî
Çemen-ârâ-yi millet-i zehrâ
Nûr-i çeşm-i tamâmî-i sâdât
Muktedâ-yi cem-i ehl-i zekâ
Bana taksîr hükmün etmişsin
Demek olmaz bu hükme hükm-i hatâ
Lîk bir bende-i hakîrim ben
Amelim ehl-i hayra hayr du’a
Sâhib-i usretim bana ne düşer
Kim olam hem-nîşin-i ehl-i gınâ
Mahz-i cehlim bana ne nispettir
Ki kılam meyl-i sohbet-i fuzalâ
Gerçi eflâkerağbet eyler hâk
Yetmez a’laya rütbe-i ednâ
Lutf senden bana münâsib iken
Benden etmekmutâlebe ne revâ
Ey Fuzûlî bu nev-’i da’vâda
Maslahattır tutam tarîk-i rızâ
Hâl müşküldür anda kim bir ola
Sâhib-i hükm ü sâhib-i da’vâ
Var ümidim ki tâ mü’essir ola
Sâbit ü sâyir ile arz ü semâ
Ola hükm-i kazâ ile bâkî
Kâdi-i Gâzi-i huceste likâ
Vezin: 
Fe i lâ tün Me fâ i lün Fe i lün