KASİDE DER MEDH-İ MEHMED BEG

Metin: 
Ne müşkil olsa kılar çerh rüzgâr ile hal
Mürur ile açılır tâb-i târ-i tûl-i emel
Gönül murâdını tedrîc ile bulur tâlib
Tahammül olsa yeter dâmen-i metâlibe el
Nizâm-i âlem için eksik olmaz ehl-i sâlah
Komaz umurunu âlem mu’attal ü muhtel
Firâset ehli kim olmaz salâh-i millet için
Bu nazm silsilesi eylemez kabûl-i halel
Cihânı çerh müdebbirden eylemez hâlî
Değil mesâlih-i müstâ’cel-i cihan mühmel
Ne lûtfdur yine kim hıtta-i Irâk-i Arab
Kemâl-i ma’rifet-i Kirdigâr’a oldu mahal
Nîşân-i revnak-i Bağdad’tır bu kim kılmış
Zuhûr-i lutf-i müceddet Hudâ’yi azze ve cel
Musavver eyledi nakş-i sa’âdet-i ebedî
Bîsât-i buk’a-i Bağdat’a nakş-bend-i ezel
Münevver eyledi adliyle Evliyâ Burcu’n
Hümâ-yi evc-i hüner kutb-i a’del ü ekmel
Mu’în-i şer’-i şerif-i Nebî Mehemmed Beg
Ki zikridir sebeb-i zikr-i Âhmed-i Mürsel
Zihî bülend- makâmî ki pâye-i kadre
Uluvv-i târem-i a’lâyı gösterir esfel
Semend-i kadri ager salsa mih-izerrin na’l
Olur hazânı bahâra gamı neşâta bedel
Vücûd-i bî-bedeli âf-tâbdır amma
Bir âf-tab ki dâ’im medârı ola Hâmel
Bülend-kadr Şehâ sensin ol sa’âdet-mend
Ki şân-i kadrinedir âyet-i vefâ münzel
Tefâhhuş eyleseler hüsn-i âkibet ehlin
Cemî’hâtıra sensin hûtur eden evvel
Müyesser olsa tarîk-i itâ-atin halka
Memâlik içre olur ref-i ihtilâl-i milel
İhâta kılsa cemî-i umûra tedbîrin
Hudûd-i mülkde merfû’ olur rüsûm-i cedel
Muvâfıka şeref-i tal’atın mümidd-i hayât
Muhâlife eser-i makdemin husûl-i ecel
Değil zamânede mahfî debîr-i reyinden
Hisâb-i defter-i dâniş mufassal ü mücmel
Hâkim-i ma’rifetin sulha mültefit olalı
Bozuldu ma’reke-i fitne vü bisât-i hiyel
Sarardı şehd-i kelâmından ehl-i derd yüzü
Mezîd-i’illet-i safrâ olur şifâyi asel
Giderdi telh-i kahrın fesâd tuğyânın
Kılar mazarrat-i balgam izâlesin hanzel
Şehâ Fuzûlî-i bî-dil du’â-yi devletini
Biliptir ahsen-i akvâl hayr-i hüsn-i amel
Hemişe câh ü celâlette müstedâdam ol kim
Medâr-i emn ü emansın nizâm-i dîn ü düvel
Vezin: 
Me fâ î lün Fâ i lâ tün Me fâ î lün Fâ i lün